Türkiye'de rap müziği çoluk çocuk işi gibi görülüyor. Böyle asi gençliğin metal dinlemesine falan alışmışız. Böyle insanlar böğürüyor falan, geğirir gibi şarkı söylüyorlar, 30lu yaşlarındaki insanlar "vay aq adamlar ne müzik yapıyor beah" diye dinliyor. Rap ise "çoluk çocuk işi, müzik diil" falan gibi saçma argümanlarla eleştiriliyor. Ben ise hiç değilse emo rapçi yok diye seviniyorum.
Şimdi, müzikalite açısından bakarsak o böğürtülerdense rap daha insani, daha anlaşılır geliyor. Bunda çoğu kişinin benle hemfikir olmadığını çok iyi biliyorum. Sonuçta müzik bir zevk işidir, zevklerle renkler de tartışılmaz. Ancak rapçilerdeki bazı anlamlandıramadığım takıntıları da burada eleştirmeden de duramam.
Özellikle zenci rapçilerde, çok fazla "s" geçen lyriclerde şarkıyı peltekleşerek söylemek bir ekol. Bunu türkçede en iyi ceza yapıyor. Hayır aga peltek değil. Diğer şarkılarda gayet güzel söylüyor. Ancak bol s lilerde bir peltekleşme bir söylenenlerin anlaşılmaması için uğraşma falan filan... Arkadaş zaten hızlı söylüyorsun, sözlerinin yarısı hızından, kalanın üçte biri de aksanından zerre anlaşılmıyor. Bunu daha fazla anlaşılmaz yapmanın amacı nedir ben anlamıyorum. Zira şu rap denen zımbırtı sözlerini anlamadan dinlenilmemesi gereken bir şey. Böyle s seslerini eğip bükerek, efenime söyleyeyim kendini bilerek peltekleştirerek şekil yapmak hoş değil. Ayboluyor kanımca.
İki gıdım ingilizcem vardı, onun da içine ettiniz aq! Rap dinleye dinleye peltek dedelere döneceğiz. Hayır bağımlılık da yapıyor meret, kolay bırakamıyorsun:( sözlerini anlayabildiğim ender bol kiss diss falan içeren şarkıyı da, bloğumu takip edenlere armağan etmek istiyorum:
0 yorum:
Yorum Gönder